مقایسه آزمون فروکتوزامین با هموگلوبین گلیکوزیله در پایش دیابت

زمینه : سنجش هموگلوبین گلیکوزیله جهت پایش بلندمدت و فروکتوزامین یا پروتئینهای گلیکوزیله پلاسما جهت پایش کوتاهمدت قند خون استفاده میشود. به نظر میرسد آزمون فروکتوزامین به واسطه نیمه عمر کمتر پروتئینهای پلاسما برای بررسی وضعیت قند خون حساستر از آزمون هموگلوبین گلیکوزیله است.. هدف : مطالعه جهت مقایسه آزمون فروکتوزامین با هموگلوبین گلیکوزیله در پایش دیابت انجام شد. مواد و روشها : این مطالعه بررسی روش در سال 1382 بر روی 50 فرد دیابتی مراجعه کننده به مرکز دیابت یزد انجام شد که به روش نمونهگیری آسان انتخاب شدند. از بیماران انتخاب شده طی دو ماه نمونه خون تهیه شد. نمونه اول در انتهای ماه اول جهت سنجش فروکتوزآمین و نمونه دوم در انتهای ماه دوم جهت سنجش فروکتوزآمین و هموگلوبین گلیکوزیله گرفته شد. فروکتوزامین به روش رنگسنجی بر اساس احیا ماده کروموژن نیتروبلو تترازولیوم و هموگلوبین گلیکوزیله بر اساس کروماتوگرافی تعویض یون اندازهگیری شد. دادهها با آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها : ضریب همبستگی بالایی بین نتایج آزمون فروکتوزامین و هموگلوبین گلیکوزیله به دست آمد(001/0p< و94/0=r). ضریب تغییرات بین سریها و روزهای سنجش فروکتوزامین به ترتیب 7/2 و 1/5 و میزان بازیابی روش سنجش فروکتوزامین 8/96 درصد محاسبه شد. نتیجهگیری : با توجه به یافتهها به نظر میرسد آزمون فروکتوزامین قابلیت پایش دیابت را دارد.